CHRZEST:

Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu (vitae spiritualis ianua) i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: "Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie" (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1213).

• Sakramentu Chrztu Świętego udzielamy w drugą, trzecią i czwartą niedzielę miesiąca w czasie sumy o godz. 12.00.

• Przy zgłoszeniu chrztu należy przedstawić w Kancelarii Parafialnej Akt urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego.

• Rodzicami chrzestnymi mogą być wierzący i praktykujący katolicy po ukończeniu 16 roku życia, którzy przyjęli sakrament bierzmowania. Rodzice Chrzestni, którzy mieszkają w innej parafii niż parafia chrztu dziecka winni dostarczyć przed chrztem zaświadczenie ze swojej parafii, że mogą nimi być.

• Przed sprawowaniem sakramentu chrztu św. prowadzona jest w kościele konferencja przedchrzcielna, o której powiadomieni są rodzice przy okazji zgłoszenia chrztu.

BIERZMOWANIE

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", którego jedność powinna być zachowywana. (…) "Przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej" (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1285).

KOMUNIA ŚWIĘTA

Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Ci, którzy przez chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez bierzmowanie zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii uczestniczą razem z całą wspólnotą w ofierze Pana (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1322).

POKUTA

"Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą" . Nazywa się go sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech. Nazywa się go sakramentem pokuty, ponieważ ukazuje osobistą i eklezjalną drogę nawrócenia, skruchy i zadośćuczynienia ze strony grzesznego chrześcijanina. Nazywa się go sakramentem spowiedzi, ponieważ oskarżenie - spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu. Sakrament ten jest również "wyznaniem", uznaniem i uwielbieniem świętości Boga oraz Jego miłosierdzia wobec grzesznego człowieka. Nazywa się go sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi "przebaczenia i pokoju". Nazywa się go sakramentem pojednania, ponieważ udziela grzesznikowi miłości Boga przynoszącej pojednanie… (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1422-1423).

• Sakrament pokuty sprawowany jest w naszej parafii przed każdą Mszą świętą, w dni powszednie oraz niedziele i święta.

• Przystępując do sakramentu pokuty należy uczynić:
o Rachunek sumienia
o Żal za grzechy
o Mocne postanowienie poprawy
o Szczerą spowiedź
o Zadośćuczynienie Panu Bogu i ludziom

NAMASZCZENIE CHORYCH

"Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu". Sakramentu namaszczenia chorych udziela się chorym, namaszczając ich na czole i dłoniach olejem z oliwek lub stosownie do okoliczności innym olejem roślinnym, należycie poświęconym, wymawiając tylko jeden raz następujące słowa: "Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie". Namaszczenie chorych "nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości". Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1499, 1513-1515).

• Sakrament namaszczenia chorych jest sprawowany w Szpitalu Powiatowym w Żurominie w czasie obchodów duszpasterskich, a także na każde inne wezwanie do chorego.

ŚLUB

"Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu" (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1601).

• Na trzy miesiące przed ślubem narzeczeni proszeni są o zgłaszanie się do kancelarii parafialnej celem ostatecznego ustalenia daty ślubu i spisania protokołu przedślubnego.

• Przynoszą wówczas: o dowody osobiste,
o świadectwa chrztu i bierzmowania (jeśli byli ochrzczeni poza parafią zawierania związku małżeńskiego),
o świadectwa ukończenia szkolnej katechizacji przedmałżeńskiej,
o w przypadku zawierania małżeństwa konkordatowego: zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa,

• W kancelarii parafialnej otrzymają dalsze dyspozycje dotyczące przeprowadzenia tzw. przygotowania bezpośredniego do ślubu.

POGRZEB

Pogrzeb katolicki nie powinien być ceremonią kwiatów i wieńców, ale liturgią modlącego się Kościoła za zmarłego odprowadzanego na miejsce złożenia ciała do grobu i oczekiwania na dzień zmartwychwstania oraz modlitewnym wsparciem rodziny pogrążonej w żałobie. Dobrze, gdy wierzący uczestnicy pogrzebu z czystym sercem, po wcześniejszej Spowiedzi przystąpią na Mszy pogrzebowej do Komunii Świętej.
Katolickiego pogrzebu udziela się każdemu wiernemu, którego wiara i obyczaje - w ocenie duszpasterza i wspólnoty wiernych nie budzą kontrowersji. W sytuacji, gdy osoba zmarła była publicznym odstępcą od Kościoła (apostatą), głosiła naukę niezgodną z nauką Kościoła Katolickiego (heretykiem) lub spowodowała rozłam wspólnoty kościelnej (schizmatykiem), wówczas duszpasterz z mocy prawa kanonicznego ma obowiązek odmówić katolickiego pogrzebu. W innych sytuacjach nastręczających wątpliwości (np. brak praktyk religijnych, czy wątpliwe życie moralne) decyzję w sprawie pogrzebu podejmuje duszpasterz.
W naszej parafii Msza święta pogrzebowa jest sprawowana w kaplicy cmentarnej, znajdującej się przy ul. Lidzbarskiej 2.
By ustalić formalności związane z pogrzebem, należy udać się do kancelarii parafialnej, okazując potrzebne dokumenty, czyli akt zgonu i zaświadczenie dla administracji cmentarza z USC. W kancelarii sporządza się kościelny akt zgonu, a także wspólnie z rodziną i zakładem pogrzebowym ustala termin i godzinę pogrzebu. Gdy pogrzeb ma się odbyć w innej parafii należy udać się do kancelarii miejscowej parafii, gdzie duszpasterz wystawia pozwolenie oraz poświadczenie wiary i praktyk religijnych osoby zmarłej. Następnie z tymi dokumentami, jak również z dokumentami z USC, należy udać się do parafii, gdzie odbędzie się pogrzeb. Tam duszpasterz ustala termin pochówku.